Dzień Flagi obchodzony corocznie 2 maja. Został ustanowiony przez Sejm w 2004 r. To święto, które ma wyrażać szacunek do flagi i propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych. 2 maja 1945 r. polscy żołnierze zdobywający stolicę hitlerowskich Niemiec umieścili biało-czerwoną flagę na Kolumnie Zwycięstwa – Siegessäule oraz na gmachu Reichstagu w Berlinie. W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej właśnie w tym dniu zdejmowano eksponowane w dniu 1 maja flagi państwowe, aby nie były widoczne w dniu zniesionego przez władze komunistyczne Święta Narodowego Trzeciego Maja. Wywieszano je ponownie 9 maja, kiedy w ówczesnych państwach socjalistycznych obchodzono Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności upamiętniające zakończenie II wojny światowej w Europie.
Polskie barwy narodowe sięgają czasów rządów dynastii Piastów. Wybór barw flagi jest bowiem odwzorowaniem kolorów chorągwi polskiej – białego orła na czerwonym tle. Polskie barwy narodowe po raz pierwszy zostały natomiast uregulowane w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 r.
Święto ustanowiono na wzór innych krajów, przede wszystkim Stanów Zjednoczonych, gdzie zostało po raz pierwszy ustanowione na pamiątkę uchwalenia pierwszej flagi amerykańskiej z 1777 r.
Informacje związane z polskimi barwami narodowymi znajdują się w miniprzewodniku „Biało-Czerwona” dostępnym na stronie MSWiA
file:///C:/Users/konto/Downloads/miniprzewodnik_bialo_czerwona.pdf
Ilustracje (domena publiczna):
1. Polska flaga
2. Polska flaga nad Berlinem. Fotografia jest prawdopodobnie powojennym fotomontażem.
3. Chorągiew Rzeczypospolitej Obojga Narodów - ok 1606 r.
4. Pocztówka z wizerunkiem polskiej flagi oraz Tadeusza Kościuszki i księcia Józefa Poniatowskiego. Rok 1918.