Urodził się w Kielcach 18 lutego 1926 r. W latach 1937–1939 należał wraz z Wojtkiem Szczepaniakiem do 12. Kieleckiej Drużyny Harcerskiej; do konspiracyjnego harcerstwa wstąpił w listopadzie 1939 r. Ze Stanisławem Wdowiczem „Borzęckim”, którego poznał pracując w jako goniec w Hucie „Ludwików”, wydawał harcerskie pismo „Powstaniec”. Wraz ze swoim kolegą Zygmuntem Pietrzakiem „Bekasem” wstąpił w roku 1945 do organizacji „Nie”. W maju tego roku uwolnił rannego Pietrzaka, aresztowanego przez Urząd Bezpieczeństwa, ze szpitala więziennego, rozbrajając wartownika aresztu.
W 1946 r. Kwas został aresztowany i osadzony w kieleckim więzieniu. Poddano go brutalnemu śledztwu. 13 września, w niejasnych okolicznościach, został postrzelony w celi przez strażnika i wkrótce zmarł. W pogrzebie uczestniczyli nie tylko harcerze kieleckich „Szarych Szeregów”, ale bardzo wielu harcerzy z wszystkich drużyn, a także młodzież szkolna, znajomi i przyjaciele. Został pochowany na cmentarzu Starym w Kielcach.

Jego imię nosi od 1993 r. ulica biegnąca wzdłuż cmentarza Starego, w pobliżu jego grobu, wcześniej Iwana Koniewa.