Urodzili się 3 kwietnia 1902 r. w Kielcach, obydwaj studiowali w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie.
Ryszard Prauss przed II wojną światową uczył rysunku w kieleckich szkołach średnich. Tworzył przede wszystkim pejzaże i widoki miejskie, często fantastyczne, z upodobaniem stosując sztafaż historyczny. Po 1945 r. wielokrotnie wyjeżdżał na Dolny Śląsk, skąd przywoził liczne studia dawnej architektury. Najchętniej malował farbami wodnymi, pozostawił też kilka dużych olejnych obrazów historycznych, związanych z Kielcami i kielecczyzną, będących częścią zamierzonego wielkiego cyklu. Zajmował się również grafiką. Pozostawił dużą liczbę rysunków. Zmarł w Kielcach 9 października 1955 r., pochowany na cmentarzu Starym.
Stanisław Prauss uzupełniał studia malarskie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Wojciecha Weissa. W czasie wojny wykładał rysunek na tajnym wydziale architektury w Kielcach. Malował obrazy o tematyce batalistycznej, krajobrazy, portrety w technice olejnej i akwarelowej, zajmował się także grafiką książkową. W obrazach olejnych posługiwał się często mięsistą fakturą i jasną, bogatą kolorystyką. Zmarł 23 kwietnia 1967 r., pochowany na cmentarzu Starym.
Obydwaj bracia poświęcali w swojej twórczości wiele uwagi tematom kieleckim i regionalnym oraz tradycji legionowej.
Imię braci-malarzy nadano w 1996 r. wewnętrznej ulicy na osiedlu Ślichowice.