Urodził się 27 listopada 1845 r. w Domaszowicach koło Kielc w ewangelickiej rodzinie nauczycielskiej. Był uczniem gimnazjów rządowych w Kielcach, później w Radomiu. Po upadku powstania styczniowego, w którym wziął udział, był przez kilka miesięcy więziony. Po studiach na Wydziale Filozoficzno-Historycznym w warszawskiej Szkole Głównej współpracował z różnymi czasopismami, m.in. Chwila. Po 1900 r. pracował w gimnazjum radomskim jako nauczyciel historii.
Popularność zdobył jako autor powieści historycznych, szczególnie przygodowo-historycznych dla młodzieży, które często wydawał pod pseudonimem. Częstym tematem były wydarzenia powstania styczniowego, m.in. Pamiętnik powstańca z 1863 roku, Wspomnienia ułana z 1863 roku, a także Bitwa pod Raszynem, Szwoleżer Stach, Szwedzi w Warszawie, Upiory, Noc styczniowa, Rycerz bez skazy i trwogi. Zazwyczaj akcja jego powieści dzieje się na Kielecczyźnie. Napisał też kilka poważnych prac historycznych dotyczących powstania styczniowego: Historja dwóch lat 1861/62, Ostatnie chwile powstania styczniowego, Dzieje 1863 r. Zmarł 13 marca 1913 r. w Warszawie.
W 1972 r. jego imię nadano ulicy na północnym skraju miasta, obecnie wewnętrznej na osiedlu Na Stoku.