Szermentowski (Szermętowski) Józef

Urodzony 16 lutego 1833 r. w Bodzentynie, był synem Stanisława i Heleny z Matyskiewiczów. W latach 1849–53 przebywał w domu naczelnika powiatu kieleckiego, znanego kolekcjonera dzieł sztuki i opiekuna artystów  Tomasza Zielińskiego, gdzie pobierał nauki malarstwa u sprowadzonego z Warszawy Franciszka Kostrzewskiego. W 1853 r. rozpoczął studia malarskie w szkole sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Chrystiana Breslauera i Juliusza Kossaka. W trakcie nauki czynnie uczestniczył w wystawach prac uczniów, prezentował też swoje młodzieńcze prace. Jego obrazy wisiały były też na popularnych w tamtych czasach statkach parowych pływających w Warszawie po Wiśle. W 1858 r. malował w pracowni Wojciecha Gersona i wziął udział w Wystawie Krajowej Sztuk Pięknych. W 1860 r. uzyskał stypendium do Francji oraz Włoch i wyjechał do Paryża, gdzie osiadł na stałe. W latach 1861–1865 brał udział w corocznych wystawach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, wystawiał prace w Salonie Paryskim. W trakcie pobytu we Francji dwukrotnie odwiedził Polskę, mimo pogarszającego się stanu zdrowia. W 1866 r. przebywał w Kielcach. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i Lwowie, w 1871 r. w Londynie, gdzie został nagrodzony srebrnym medalem, a w 1875 r. w Wiedniu i Lyonie.
Reprezentował w swojej twórczości nurt rodzajowo–pejzażowy. Prace wczesne, jeszcze z okresu polskiego, to głównie pejzaże z polskiej wsi, w dużej mierze z terenu Kielecczyzny, gdzie odbył wiele wycieczek. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem malował zabytki dawnej architektury na tle pejzażu. Już w jego młodzieńczych pracach widoczna była subtelność i lekkość pędzla. Był realistą dbającym o szczegóły i wierność naturze. Był też utalentowanym akwarelistą. Wczesne prace Szermentowskiego, z których  kilka znajduje się zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach, to: Rynek w Szydłowcu, Chęciny, Klasztor na Świętym Krzyżu. W okresie paryskim namalował m. in. Pogrzeb chłopski, Poranek po burzy, Park, Gwiazda zaranna, Bydło schodzące do wodopoju.
Zmarł 16 września 1876 r., jego grób znajduje się cmentarzu Les Champeaux w Montmorency.
Jego imię, nadane w 1957 r., nosi niewielka ulica na Bocianku.