Jarońscy (Rodzina Jarońskich)

Rodzina Jarońskich trwale wpisała się w historię Kielc. Najstarsze informacje o Jarońskich sięgają XVI w., a pobyt  w Kielcach datuje się od 1834 r., kiedy to Józef Jaroński, brat filozofa i profesora Akademii Krakowskiej ks. Feliksa, pełniący wówczas funkcję Sędziego Trybunału Cywilnego nabył w drodze licytacji drewniany budynek na folwarku usytuowanym między ul. Bodzentyńską i dzisiejszymi ulicami Pomorską, Kościuszki i Źródłową. Syn Józefa – Feliks Jaroński wzniósł w tym miejscu okazały dom. Feliks urodził się w 1823 r. Podjął studia prawnicze idąc w ślady ojca. Zdecydował się jednak na karierę artystyczną, mając szczególne talenty muzyczne. Gry na fortepianie uczył się  u Józefa Elsnera i Karola Kurpińskiego, jak również u słynnych kompozytorów francuskich. W Paryżu odniósł pierwsze sukcesy. Powrócił do Polski jako słynny wirtuoz. Dawał koncerty w Warszawie, zajmował się pedagogiką muzyczną. W 1862 r. powrócił do Kielc, gdzie zamieszkał przy ul. Borzęckiej. Tutaj w Kielcach powstały jego dalsze utwory fortepianowe. Nauczał też muzyki i prowadził chóry.
Feliks Jaroński miał ośmioro dzieci, siedmiu synów i jedną córkę Zofię. Najbardziej znanym potomkiem Feliksa był Wiktor Jaroński, prawnik, sędzia pokoju w Niewachlowie i kielecki adwokat. W latach 1906–1917 był czterokrotnie wybierany posłem do Dumy rosyjskiej z ramienia Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, a w latach 1914–1917 był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego. W 1918 r. wycofał się z polityki i został sędzią Sądu Okręgowego w Kielcach. Znaną postacią był również Stanisław Jaroński, absolwent Konserwatorium w Lipsku; wiolonczelista i śpiewak, występował m.in. w Londynie. Stworzył wspaniałe kreacje operowe. Jego żona Berta, z pochodzenia Angielka, była pianistką i cenioną w międzywojennych Kielcach nauczycielka gry na fortepianie. Talentów artystycznych nie brakowało i innym członkom tej rodziny: Florian był utalentowanym malarzem, uczniem spowinowaconego z Jarońskimi wybitnego malarza Rafała Hadziewicza, Mieczysław – wybitnym skrzypkiem, Bożena śpiewaczką. Amatorsko śpiewali Anna i Bogdan. Jarońscy byli spowinowaceni również z Janem Matejka i wybitnym malarzem pejzażystą Janem Nepomucenem Głowackim.

Imię rodziny nadano w 1997 r. zachodniemu odcinkowi ul. Pomorskiej, położonemu w sąsiedztwie nieistniejącego domu Jarońskich.