Treść artykułu jest sumarycznym omówieniem problematyki żydowskiej pojawiającej się na łamach „Gazety Kieleckiej” w latach 1914–1918. Rejestr i analiza anonsów prasowych dotyczących społeczności żydowskiej miasta obejmuje faktograficzne, historyczne, kulturowe, obyczajowe i językowe aspekty obrazu kieleckich Żydów. Przedmiotem badań uczyniono także informacyjną strategię nadawcy, zabiegi modelujące reakcję czytelników oraz funkcjonowanie w przekazie prasowym „Gazety Kieleckiej” stereotypów i uprzedzeń rasowych oraz religijnych. Analiza wspomnianego materiału prasowego pozwala sformułować wniosek, że jednoznacznie negatywny wizerunek społeczności żydowskiej, jaki konsekwentnie i metodycznie kreśliła redakcja kieleckiego periodyku w omawianym okresie, był w większej mierze pochodną poznawczej optyki nadawcy, niż świadectwem rzetelności warsztatowej współtwórców kieleckiego periodyku.
