Artykuł przedstawia historię cmentarza gettowego w Kielcach, położonego nad rzeką Silnicą na terenie folwarku Nadleśnictwa Dyminy. Powstał w czasie funkcjonowania getta w Kielcach, jednak nie jest znana dokładna data. Mogło to być na wiosnę 1942 r. Podczas zagłady getta w Kielcach w sierpniu 1942 r. na jego terenie dokonywano masowych pochówków. Po wojnie społeczność żydowska chciała upamiętnić teren cmentarza. Zwłoki osób zmarłych i zamordowanych w czasie funkcjonowania getta przeniesiono na cmentarz żydowski na Pakoszu, jednak nie oznaczono miejsca tego pochówku. Natomiast ciała osób zamordowanych w sierpniu 1942 r. przeniesiono na cmentarz noszący dziś nazwę Cmentarza Partyzanckiego. Artykuł podkreśla potrzebę dalszych badań i godnego upamiętnienia tego miejsca.
