Urodził się 29 lipca 1939 r. w wielodzietnej rodzinie Morawicy. Dzieciństwo spędził we Włoszczowie. Po ukończeniu gimnazjum i liceum we Włoszczowie w 1950 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, a w 1956 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1958 r. prefekt, a od 1968 r. wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. W 1978 r. został proboszczem parafii katedralnej w Kielcach. 7 maja 1982 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kieleckiej i biskupem tytularnym Rapidum. Jego zawołanie w herbie biskupim brzmiało: „Kochać miłosierdzie”. Był współtwórcą i aktywnym uczestnikiem Biskupiego Komitetu Pomocy Potrzebującym w Kielcach. Zajmował się niesieniem pomocy internowanym, aresztowanym lub zwalnianym z zakładów pracy ze względów politycznych oraz ich rodzinom. W czasie stanu wojennego udzielał posług religijnych w Ośrodku Odosobnienia Kielce-Piaski. W 1984 r. wsparł młodzież we Włoszczowie podczas strajków o krzyże. Brał udział w obradach III Synodu Diecezjalnego. W 1993 r. pełnił funkcję administratora diecezji kieleckiej. Zmarł 19 sierpnia 2001 r. w Kielcach i został pochowany w grobowcu sufraganów na cmentarzu kieleckim.
W kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włoszczowie znajduje się jego popiersie i słowa: „Nigdy stąd nie odszedłem” – z jednego z ostatnich kazań w tym mieście. Jedna z ulic Włoszczowy nosi imię Biskupa Mieczysława Jaworskiego.
Imię biskupa nosi od 2005 r. przelotowa ulica w północnej części Kielc, dawniej Janka Krasickiego.