Urodzony w Taunagi na Łotwie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Dorpackim. Pracował w Rydze jako adwokat. Prezes Polskiego Towarzystwa Dobroczynności, członek zarządu Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. Od 1915 r. członek wydziału wykonawczego Komitetu Polskiego w Rzeżycy (Letgalii na Łotwie). Na przełomie 1917 i 1918 r. wydalony przez bolszewików. Od marca 1918 r. urzędnik w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej w Warszawie. Od czerwca 1919 r. urzędnik w MSW. W styczniu 1920 r. powołany na naczelnika Wydziału Administracyjnego Warszawskiego Urzędu Wojewódzkiego. Od 24 marca 1923 r. wicewojewoda warszawski. 24 maja 1924 r. mianowany wojewodą kieleckim. Przyczynił się m.in. do przeprowadzenia prac remontowo-konserwatorskich Pałacu Biskupiego w Kielcach.
Oprac.: P. Wolańczyk