Urodził się 23 marca 1862 r. w Zawichoście. W1885 r. zdobył dyplom magistra praw Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach pracował jako urzędnik w prokuraturze, sądzie i izbie skarbowej w Kielcach. W 1908 r. uczestniczył w pracach podkomisji finansowych samorządów w Petersburgu.
Do wybuchu I wojny światowej prowadził działalność na polu szkolnictwa, min. zorganizował Szkołę Handlową w Kielcach, gdzie sam był wykładowcą prawa handlowego. Jako delegat guberni kieleckiej udał się na konferencję w Petersburgu w sprawie spolszczenia szkół prywatnych. Pracował również jako adwokat. Następnie został dyrektorem Kieleckiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu. Działał również w Związku Miast Królestwa Polskiego. Zorganizował Obywatelski Komitet Pomocy. W latach 1916 – 1918 przewodniczył Radzie Miejskiej Kielc. Kolejnym szczeblem kariery politycznej było dla Bolesława Markowskiego powołanie na członka Tymczasowej Rady Stanu oraz praca w Królewsko-Polskim Ministerstwie Skarbu.
W październiku 1918 r., z ramienia Rady Regencyjnej przejmował w Lublinie z rąk Austriaków administrację skarbową. W okresie od 1 kwietnia 1919 r. do 1 kwietnia 1920 r. był dyrektorem oddziału Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej w Kielcach. Następnie, do 1 września 1921 r., piastował stanowisko dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach. 1 września 1921 r. Bolesław Markowski otrzymał nominację na wiceministra skarbu. Funkcję tę sprawował do 1 października 1926 r. W tym okresie dwukrotnie pełni także funkcję kierownika Ministerstwa Skarbu (19-26 września1921 r. – w rządzie A. Ponikowskiego oraz 9-13 stycznia 1923 r. – w rządzie W. Sikorskiego). Sprawował kierownictwo nad wydawaniem Prac przygotowawczych do ustawodawstwa skarbowego. W 1925 r. uzyskał nominacje na profesor i kierownik katedry Prawa Skarbowego w Wyższej Szkoły Handlowej (WSH) w Warszawie. W roku akademickim 1928/1929 był prorektorem WSH, aby w listopadzie 1928 r. objąć stanowisko rektora WSH (do czerwca 1929 r.).
W 1931 r. przechodzi na emeryturę i przenosi się na stałe do Kielc. W tym czasie pełni godność profesora honorowego WSH. Uczestniczył także w życiu społecznym, między innymi jako prezes Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Towarzystwa Cyklistów i Towarzystwa Przyjaciół Szpitala dla Dzieci im. dr W. Buszkowskiego w Kielcach. Zmarł 30 września 1936 r. w Kielcach. Pochowany został na Cmentarzu Starym.
Oprac.: K. Otwinowski