Paciorkowski Jerzy

(1893-1957)

Urodzony w Będzinie. Członek Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej. W listopadzie 1918 r. uczestniczy w rozbrajaniu Niemców w Warszawie. Studiuje na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od września 1919 r. referent w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, następnie urzędnik Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. 1921 - członek polsko-francuskiej komisji do spraw statusu polskich emigrantów zarobkowych. W grudniu 1926 r. naczelnik Wydziału Prawnego MSW. W lipcu 1928 r., objął kierownictwo departamentu politycznego MSW. 18 maja 1929 r. został Szefem Gabinetu Prezesa Rady Ministrów. 18 lutego 1930 r. mianowany wojewodą kieleckim (do maja 1934  r.). 1934-1935 - minister pracy i opieki społecznej. 1935-1938 - poseł na Sejm. W listopadzie 1935 r. mianowany dyrektorem Departamentu Politycznego MSW. Od 1936 r. organizował Obóz Zjednoczenia Narodowego. Od lutego 1937 r. wiceminister spraw wewnętrznych. Kierował akcją tłumienia strajku chłopskiego w 1937 r. Po podaniu się do dymisji w styczniu 1938 r., pełnił do chwili wybuchu II wojny światowej urząd wojewody warszawskiego. We wrześniu 1939 r. emigrował do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii.

 

Oprac.: P. Wolańczyk