Celem niniejszego opracowania jest omówienie zagadnienia historii żydowskich mykw i łaźni w Kielcach w kontekście losów społeczności kieleckich Żydów zamieszkującej w mieście od 1862 r. Dokonana analiza historii kieleckich mykw uzupełnia i poszerza dotychczas znany obraz żydowskiej społeczności miasta. Potwierdza również znaczenie tej instytucji gminnej umożliwiającej ortodoksyjnej większości żydowskich kielczan przestrzegania przepisów prawa mojżeszowego. Historie kolejnych obiektów, a finalnie kilku wersji łaźni przy ul. Starowarszawskiej 3, odzwierciedlały zmienne potrzeby i preferencje użytkowników, a z drugiej – strony możliwości finansowe wspólnoty. Po raz pierwszy udało się zajrzeć do tajemniczego dotąd wnętrza obiektu i przedstawić jego wyposażenie, stan techniczny oraz zasady funkcjonowania.
